सिन्नर, दि. ७ डिसेंबर – शिक्षण ही केवळ पाठ्यपुस्तकांची सांगड नसून ती व्यक्तिमत्त्व घडविणारी खोल प्रक्रिया आहे, याची प्रभावी साक्ष सिन्नरमधील मातोश्री चांडक कन्या विद्यालयात भरलेल्या माजी विद्यार्थिनी मेळाव्यात पुन्हा एकदा मिळाली. अनेक दशकांच्या कालखंडातून घडलेल्या विद्यार्थिनींचा असा मेळावा म्हणजे शाळेची गुणवत्ता, संस्कारपरंपरा आणि सामाजिक बांधिलकी यांची प्रत्यक्ष पुनर्भेटच म्हणावी लागेल.
मेळाव्याची सुरुवात परंपरागत शालेय परिपाठाने झाली आणि दीपप्रज्वलनाच्या तेजोमय प्रकाशात विद्यालयाचा इतिहास, योगदान आणि मूल्यांचा प्रवास जणू पुन्हा उजळून निघाला. शालेय समिती अध्यक्ष श्रीराम क्षत्रिय यांच्या अध्यक्षतेखाली झालेल्या या कार्यक्रमात शाळेच्या विविध टप्प्यांचे प्रतिनिधित्व करणारे अनेक मान्यवर उपस्थित होते.
मुख्याध्यापिका सुनिता कर्डिले यांनी केलेले प्रास्ताविक हा केवळ परिचय नव्हता; तो विद्यालयाच्या चारित्र्याचे चित्रण होते. शाळेने विद्यार्थिनींमध्ये रुजवलेले स्वावलंबन, जिज्ञासा, शिस्त आणि सामाजिक भान यांचा त्यांनी घेतलेला आढावा शिक्षणसंस्थांवर असलेल्या जबाबदारीची जाणीव करून देणारा होता.
कार्यक्रमातील विशेष क्षण म्हणून माजी मुख्याध्यापिका माधवी पंडित यांनी सादर केलेली ‘फुलराणी’ कविता उल्लेखनीय ठरली. त्यांच्या सादरीकरणाने शिक्षक व विद्यार्थिनी नात्याची उब पुन्हा जाणवली. माजी शिक्षिका सैय्यद मॅडम यांनी केलेले मार्गदर्शन शालेय संस्कारांचे महत्त्व अधोरेखित करणारे ठरले.
आण्णा जाधव व दिपक बाकळे सरांची उपस्थिती उल्लेखनीय ठरली. उपस्थित सर्व माजी विद्यार्थिनींना शाळेकडून सन्मानपत्र देऊन गौरविण्यात आले.
पल्लवी कुलकर्णी, ज्योत्स्ना पटेल, मेघा वाघ, नीलिमा विसे, प्रज्ञा भणगे यांसह इतर अनेक माजी विद्यार्थिनींनी व्यक्त केलेले मनोगत हा केवळ आठवणींचा कोमल संग्रह नव्हता, तर त्या शाळेने दिलेल्या बौद्धिक आणि वैचारिक पायाभरणीचे जिवंत दाखले होते.
अध्यक्ष क्षत्रिय यांनी व्यक्त केलेल्या विचारांत आजच्या बदलत्या सामाजिक व तांत्रिक परिस्थितीत शाळांनी स्वतःला अद्ययावत ठेवण्याची गरज आणि माजी विद्यार्थिनींच्या सहभागाचे महत्त्व प्रकर्षाने पुढे आले.
“परिस्थिती बदलत असताना शिक्षणसंस्था आणि त्यांचे विद्यार्थी यांनीही परिवर्तनाची तयारी ठेवली पाहिजे,” असे त्यांनी स्पष्ट केले.
कार्यक्रमाचे सूत्रसंचालन माजी विद्यार्थिनी योगिता पंडित यांनी आणि आभार प्रदर्शन पर्यवेक्षिका सुवर्णा सोनवणे यांनी केले. मेळावा यशस्वी करण्यासाठी सर्व शिक्षक बंधू भगिनींचे सहकार्य लाभले.
आजच्या काळात अशा मेळाव्यांचे महत्त्व अधिक आहे. कारण शिक्षणसंस्थांशी जुळलेली माणसे जेव्हा पुन्हा एकत्र येतात, तेव्हा त्या संस्थेची शक्ती, परंपरा आणि वारसा अधिक सक्षम होतात. चांडक कन्या विद्यालयातील हा मेळावा त्या वारशाचीच सुबक पुन:प्रतिस्थापना होती.
